Rośliny przyprawowe i zielarskie Cz. III

Majeranek 

Pochodzenie: Indie, Azja Mniejsza, wybrzeża Morza Śródziemnego

Opis: Krzewinka wysokości do 50cm, w Polsce uprawiany jako roślina jednoroczna wys. 30 cm. Roślina pokryta włoskami nadającymi jej popielatego koloru.

Nazwa i kontekst kulturowy: ceniony lek i przyprawa od czasów starożytności, także roślina obrzędowa. Do Polski trafił stosunkowo późno (XVw.) Początkowo ceniony raczej za właściwości lecznicze, później stał się ważną przyprawą.

Uprawa: ma duże wymagania cieplne, u nas roślina, można uprawiać z siewu wprost do gruntu, jednak skuteczniejsza jest uprawa z rozsady, którą sadzi się w rozstawie 20x40 cm po 15 maja. Na bieżące potrzeby uszczykuje się pędy z pojawiającymi się kwiatami, co stymuluje rozkrzewianie się rośliny. W końcu września następuje drugi zbiór polegający na ścięciu całej rośliny, którą następnie się suszy i oddziela części zdrewniałe od zielnych. Przechowywanie w szczelnych naczyniach (dla zachowania aromatu)

Surowiec: ziele zebrane w okresie kwitnienia

Związki czynne i działanie: olejki eteryczne, garbniki, kwasy organiczne, witaminy A,B1,B2, C i sole mineralne, przeciwzapalne, maść majerankowa jest używana przy katarze nawet u małych dzieci
Stosowanie: przyprawa często stosowana w naszej kuchni do żurku, kołdunów, pasztetów, mielonego mięsa, grochówki i wielu innych potraw. Majeranek (ziele) jest ważną rośliną dla przemysłu spożywczego i kosmetycznego.

Majeranek nadaje potrawom wspaniały aromat i korzystnie wpływa na proces trawienia. Spotkałem się ze stwierdzeniem, że szczypta majeranku z własnej uprawy zastępuje jego garść z torebki z zakupu.