Hiacynt wschodni

Hiacynt wschodni- Hiacynthus orientalis
Nazwa rośliny pochodzi od mitycznego greckiego bohatera Hiakinthosa.
Od hiacynta z kolei wywodzi się prawdopodobnie imię Jacek.

Opis rośliny
Z cebuli hiacynta wyrasta kilka liści o długości 20-30 cm, skupionych w rozecie wokół grubego pędu kwiatostanowego długości do 30 cm. Kwiaty dzwonkowate, silnie pachnące, zebrane po kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt w okazałych gronach. Organem spichrzowym jest duża, kulista cebula, której obwód może dochodzić do 20 cm. Cebule odmian kwitnących biało i żółto są pokryte łuskami srebrzystymi, natomiast łuski są purpurowe u hiacyntów o kwiatach różowych, niebieskich, czerwonych i fioletowych.
Hiacynty rozpoczynają kwitnienie w kwietniu i trwa ono do pierwszej połowy maja.

Rozmnażanie
Naturalne przez oddzielanie cebul potomnych, lecz wytwarzają ich niewiele.
Metody sztuczne to nacinanie lub drążenie piętki cebuli, aby zmusić ją do tworzenia dużej ilości cebulek przybyszowych. Zabieg ten wykonuje się po wysuszeniu i oczyszczeniu cebul na początku lipca, w jego wyniku cebula mateczna ginie a uzyskane cebulki przybyszowe kwitną po 2-3 latach.

Uprawa i zastosowanie
Hiacynty wymagają miejsc zacisznych, słonecznych lub tylko lekko ocienionych, gleb żyznych próchnicznych, przepuszczalnych, ale dostatecznie wilgotnych. Najlepszy termin sadzenia cebul to druga połowa września. Cebule sadzimy na głębokość 10cm w odległości co 15-20cm.
Miejsce sadzenia bardzo wskazane jest wyściółkować torfem lub korą a z początkiem zimy dodatkowo okryć jedliną – hiacynty z roślin sadzonych jesienią są najbardziej wrażliwe na wymarzanie zimą.
Wiosną dokarmia się rośliny nawozem wieloskładnikowym w 2-3 dawkach, po 2-3 dag/m2, a w razie suszy obficie podlewa.
Po kwitnieniu warto usunąć zasychające kwiatki zostawiając pęd kwiatostanowy-zabieg ten wpływa korzystnie na zdrowotność i przyrost cebul.
Literatura podaje, że można zostawiać cebule hiacyntów w tym samym miejscu na kilka lat, lecz należy pamiętać, że latem powinny one przechodzić okres spoczynku w miejscu suchym. W czasie wilgotnego lata pozostawione w gruncie cebule mogą zostać porażone chorobami (są na nie wrażliwe).
Dlatego uważam, że korzystne jest coroczne wykopywanie cebul w drugiej połowie czerwca i po wysuszeniu i oczyszczeniu do czasu jesiennego sadzenia należy je przechowywać w przewiewnym i suchym miejscu w temperaturze 17-20 C.
Zastosowanie-ładnie wyglądają posadzone w grupach po kilkanaście cebul i po kilka w jednym kolorze, na rabacie, na skalniaku, przy ścieżkach.
Pojawiły się odmiany hiacyntów o długich kwiatostanach i mogą mieć zastosowanie na kwiat cięty.
Hiacynty należy cenić za długi okres kwitnienia, ale najbardziej charakterystyczną ich cechą- jest silny przyjemny zapach i dlatego powinny się znaleźć w każdym ogrodzie.